- همه جا شلوغ بود. به نظر می رسید از ملیت های مختلف در آن مکان بزرگ که به یک باشگاه یا دانشگاه می مانست حضور داشتند. بنفشه هم بود. با ف. کاری داشتیم. قرار بود یک کار ترجمه برایش انجام بدهیم. کمکمان کرد. برخوردش با من به نسبت تحسین آمیز بود. چیزی پرسیدم. با کنایه ای همراه با خنده که به آن عادت داشتیم جواب داد.
- باورم نمی شد که بالاخره مامان و بابا اجازه سفر خارجی آن هم تنهایی را صادر کرده اند. سوار هواپیما، به مقصد قرقیزستان بودم. این سفر برایم اهمیت بالایی داشت. اما نمی دانم چه شد که باز طبق معمول مشکلی پیش آمد. انگار گاهی رویا با قوه تخیلی آمیخته است و درست در جایی که می خواهی رویای شیرین ادامه پیدا کند سدی مانع پیشروی آن شده و تیتراژ پایان بالا می آید. چه چیزی است که این شکل از ناکامی در خواب را بوجود می آورد؟
مشابه خواب قبلی ام هواپیما در خیابان فرود آمد و مثل یک اتومبیل در خیابان ها از لابه لای ماشین ها شروع به حرکت کرد.
هواپیما. هوا روشن بود. وقتی فرود آمد تاریک روشن بود. توی خیابان فرود آمد. دلیل خاصی برای این کار داشت. مثل ماشین ها در خیابان رانندگی می کرد و گاهی ویراژ می داد.
تاریک بود. باید هواپیما را می کشیدم و می بردم. انگار هواپیما کوچکتر بود. در پیاده رو تاریک بلوار دریا نرسیده به میوه فروشی بودم. س. خودش را به من رساند و چیزی گفت.
خانه عمه٬ انگار. س.، ن. و پ. هم آنجا بودند. با من با هیجان حرف می زدند و چیزهایی را تعریف می کردند. نمی دانستم به کدامشان نگاه کنم چون همزمان همه شان حرف می زدند. به دماغ س. نگاه می کردم و فکر می کردم این کجایش عمل شده است؟ این که فرقی نکرده و به برجستگی روی دماغش نگاه می کردم. همه شان آرایش خوبی داشتند.
دفتر چه ی س. که در خواب حکم وبلاگ را داشت٬ آخرین خوابی بود که دیدم. داشت موضوعی را انتقاد می کرد. وبلاگش را هک کرده بودند.